در این مطالعه به منظور تعیین سطح تنوع ژنتیکی در جمعیت گوسفند بلوچی از 19 جایگاه ریزماهواره ای استفاده شد. نمونه های خون کامل از تعداد 156 راس گوسفند بلوچی در ایستگاه اصلاح دام شمال شرق کشور (عباس آباد- مشهد) تهیه و استخراج DNA به روش استخراج نمکی بهینه شده انجام شد. تمام نشانگرهای مورد استفاده به غیر از نشانگر UNC5C جایگاه های مربوطه را تکثیر کردند. محصولات PCR با استفاده از الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید واسرشته ساز 8% تفکیک و رنگ آمیزی به روش نیترات نقره سریع انجام شد. فراوانی های آللی و ژنوتیپی به روش شمارش مستقیم به دست آمد و برآورد معیارهای مختلف تنوع درون جمعیتی و معیارهای چندشکلی برای هر نشانگر برآورد شد. آزمون تعادل هاردی- واینبرگ نشان داد که این جمعیت به جز در جایگاه OarAE101 در سایر جایگاه ها انحراف معنی داری از حالت تعادل داشت (P<0.005). دامنه هتروزیگوسیتی (تنوع ژنی) برای این جایگاه ها بین 0.1 تا 0.93 متفاوت بود. هم چنین دو جایگاه BM1329 و BULG5E یک شکل بودند. در مجموع نتایج حاکی از چند شکل بودن اکثر نشانگرهای مورد مطالعه بود که امکان استفاده از آنها را در مطالعات بعدی در این جمعیت تایید می کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

انبه یکی از میوه های مهم مناطق گرمسیر و سرشار از مواد و عناصر غذایی است که در نواحی جنوبی ایران کشت و کار می شود. شناسایی ملکولی ژنوتیپ های انبه به مدیریت ژرم پلاسم و جلوگیری از نامگذاری اشتباه آنها کمک می نماید. در این تحقیق از 16 نشانگر اختصاصی ریزماهواره جهت بررسی ارتباط ژنتیکی و تنوع موجود بین 41 ژنوتیپ انبه موجود در ایران استفاده شد. در مجموع 55 آلل با متوسط تعداد آلل موثر 5/3 عدد مشاهده شد. تعداد آلل بدست آمده بین 2 تا 6 عدد بود. مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده و هتروزایگوسیتی مورد انتظار به ترتیب 30/0 تا 87/0 و 29/0 تا 84/0 بود. الگوی باندی حاصل از این 16 جفت آغازگر توانست ژنوتیپ های پاکستانی را از هندی تفکیک نماید. به جز ''کلک سرخ - 2'' و ''کلک سرخ - 3'' سایر ژنوتیپ های همنام در شاخه های متفاوت قرار گرفتند همچنین تعداد 18 اختصاصی در مجموعه ژنوتیپهای مورد بررسی بدست آمد که بیشترین تعداد ان متعلق به ''سندری 2'' و ''لانگرا 1'' بود.

با استفاده از یک نشانگر ریز ماهواره (ISSR) پنج جمعیت بومی کرم ابریشم ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای هر جمعیت 30 نمونه از روز سوم سن پنجم لاروی از موسسه تحقیقات ابریشم (رشت- پسیخان) جمع آوری شد. با استفاده از روش بهینه شده سوزوکی و همکاران (1972) (فنل- کلروفرم) از غده ابریشم ساز آنها DNA استخراج شد. از سه آغازگر آنکورد استفاده شد که پس از تکثیر در واکنش زنجیره ای پلی مراز 211 باند تولید شد و از این تعداد، 208 باند (%98.58) چند شکل بودند. با استفاده از نرم افزار Popgene و روش UPGMA دندروگرام این جمعیتها رسم شد و جمعیتهای بومی در دو گروه مشخص قرار گرفتند. جمعیت صورتی و گیلانی بیشترین فاصله ژنتیکی نااریب و گیلانی و بغدادی کمترین فاصله را داشتند. گیلانی و بغدادی در یک گروه مجزا قرار گرفتند. متوسط تنوع ژنتیکی جمعیتها 0.3575 بود. بیشترین چند شکلی در جمعیت خراسانی و کمترین در جمعیتهای لیمویی و بغدادی قرار داشت. نتایج به دست آمده دلالت بر قابلیت بالای این نشانگر در مطالعات تنوع ژنتیکی و نقشه یابی ژنتیکی کرم ابریشم دارند.

در این مطالعه تنوع ژنتیکی ماهی سوکلا در خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از روش ریز ماهواره بررسی گردید. در زمستان 1385 و بهار 1386 حدود 5-3 گرم از بافت نرم انتهای باله سینه ای و باله پشتی 184 نمونه ماهی جدا و در الکل اتیلیک خالص (96 درصد) تثبیت شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از 10 جفت آغازگر ریز ماهواره صورت گرفت. دندروگرام فاصله ژنتیکی با استفاده از نرم افزار ژنتیکیMEGA 4.0.2  ترسیم گردید. حداکثر مقدار Fst (0.063) بر اساس آزمون AMOVA بین نمونه های بندر دیر با نمونه های پزم که دارای کمترین میزان جریان ژنی (7/3) است، مشاهده گردید. میزان Rst بر اساس آزمون AMOVA بین مناطق واقع در یک ناحیه نمونه برداری غیرمعنی دار ولی بین مناطق واقع در نواحی مختلف معنی دار بود (P<0.01). بر اساس درخت فیلوژنی رسم شده، مناطق مختلف به دو خوشه تقسیم شدند، خوشه اول شامل مناطق بوشهر و دیر بوده و خوشه دوم از آن منشعب شده و به دو گروه تقسیم شده است گروه اول شامل نمونه های مناطق پزم و بریس و گروه دوم شامل نمونه های مناطق بندر لنگه و بندرعباس می باشد. ماهی سوکلا در خلیج فارس و دریای عمان احتمالا دارای 3 جمعیت مجزا است که شامل جمعیت های بوشهر، هرمزگان و چابهار می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

گوسفند بلوچی پرجمعیت ترین گوسفند ایران بوده و در بخش های وسیعی از کشور شامل نواحی مرکزی و جنوبی استان خراسان، سیستان و بلوچستان، یزد و کرمان پرورش داده می شود. این نژاد نسبت به شرایط سخت محیطی مقاوم بوده و نرخ دوقلوزایی بالایی دارد، لذا انجام بررسی های مختلف و برآورد پارامترهای مورد نیاز به منظور شناسایی ظرفیت های تولیدی گوسفند بلوچی از ضروریت های اصلاح نژاد می باشد. در این تحقیق، به منظور شناسایی ریز ماهواره های چند شکل، تعیین پارامترهای ژنتیکی این ریز ماهواره ها (محتوای چند شکلی، هتروزایگوسیتی، شاخص شانون، تعداد آلل موثر، تعداد آلل واقعی) و تعیین تنوع درون گروهی در جمعیت گوسفند بلوچی ایستگاه عباس آباد مشهد، 12 جایگاه ریز ماهواره مورد بررسی قرار گرفت. از جمله معیارهایی که در انتخاب جایگاه های مورد بررسی در نظر گرفته شد عبارت بودند از دارا بودن چند شکلی بالا بر اساس تعداد آلل و PIC-value گزارش شده در مطالعات قبلی، استخراج DNA به روش بهینه یافته استخراج نمکی (Salting-Out) انجام شد. کمیت و کیفیت DNA با دو روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز روی ژل مشخص گردید، سپس قطعات DNA با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) تکثیر شدند و پس از الکتروفورز و رنگ آمیزی ژل، باندها قابل رویت شدند. در مجموع از میان 12 جایگاه مورد بررسی، تکثیر در دو جایگاه OarHH62 و OarAE64 انجام نشد و از بین 10 جایگاه باقیمانده نیز جایگاه CSSM059 الگوی یک شکلی نشان داد. سایر جایگاه های CSSM018، BMS2213، BMS1316، BMS792، BMS744، BMS2361، BMS1004، CSSm006، TGLA122 از چند شکلی مناسبی برخوردار بوده، تعداد آلل های آنها به ترتیب 6، 6، 4، 4، 5، 4، 2، 3، و 3 بود. تمامی جایگاه ها در تعادل هاردی - واینبرگ قرار داشتند (p<0.005). دامنه هتروزایگوسیتی برای این جایگاه ها در جمعیت تحت مطالعه بین 0.5 در جایگاه BMS1316 تا 0.72 در جایگاه BMS2361 متغیر بود. دو جایگاه مذکور در بین 9 جایگاه چند شکل به ترتیب از کمترین و بیشترین تنوع برخوردار بودند. مطالعه شاخص شانون و معیار PIC (محتوای چند شکلی) نیز نشان داد که جایگاه BMS1316 دارای کمترین تنوع و جایگاه BMS2361 دارای بیشترین تنوع در بین جایگاه های مورد مطالعه می باشند. بیشترین تعداد آلل واقعی در بین این 9 جایگاه متعلق به جایگاه های CSSM018 و CSSM006 با 6 آلل و کمترین آن متعلق به جایگاه BMS1316 با 2 آلل بود. در این جمعیت جایگاه BMS2361 در بین این جایگاه ها دارای بیشترین و جایگاه BMS1316 دارای کمترین تعداد آلل موثر بود. آلل های 228، 232 و 240 جفت باز در جایگاه CSSM006، آلل 187 جفت باز در جایگاه BMS1004، آلل های 138 و 154 جفت باز در جایگاه BMS2361، آلل های 154، 166 و 170 جفت باز در جایگاه BMS744، آلل های 153 و 167 جفت باز در جایگاه BMS2213 و آلل های 171 و 217 جفت باز در جایگاه TGLA122 آلل هایی بودند که در جمعیت مورد مطالعه یافت شدند، در صورتیکه در مطالعات قبلی گزارش نشده اند. میانگین هتروزایگوسیتی برای این جمعیت، با توجه به جایگاه های مورد مطالعه، 0.54 برآورد گردید. در مجموع می توان نتیجه گرفت که جمعیت گوسفند بلوچی ایستگاه عباس آباد مشهد با توجه به جایگاه های مورد مطالعه از تنوع ژنتیکی نسبتا بالا برخوردار بوده و نشانگرهای ریز ماهواره مورد مطالعه در این جمعیت از چند شکلی نسبتا بالایی برخوردار بوده، از آنها می توان در مطالعات ژنتیکی استفاده نمود.

به منظور بررسی وضعیت گرد و غبار استان کرمانشاه با استفاده از داده های اقلیمی و سنجش از دوری، روزهای گرد و غبار در 12 ایستگاه هواشناسی، جمع آوری و در مقیاس های ماهانه و سالانه در دوره آماری 1990 تا 2011 آنالیز گردید. سپس هم بستگی بین داده های قدرت دید کمتر از 1000 متر با پارامترهای دما، رطوبت نسبی، بارندگی، جهت و سرعت حداکثر باد به کمک روش رگرسیون چند متغیره مورد ارزیابی قرار گرفت. هم چنین به منظور پهنه بندی گرد و غبار، دو رویداد مهم در تاریخ های 5/9/2008 و 5/7/2009 انتخاب و داده های ماهواره سطح MODIS 1B تهیه و با استفاده از ابزار تبدیل فرمت MODIS این داده ها جهت اعمال شاخص های گرد و غبار آکرمن، میلر و TDI به دمای ظاهری تبدیل شدند. نتایج بررسی داد های اقلیمی نشان داد که در ایستگاه های کرمانشاه، اسلام آباد غرب و سرپل ذهاب به ترتیب 53، 71 و 112 روز با قدرت دید کمتر از 1000 متر وجود داشته و حداکثر تعداد روزهای گرد و غبار با 20 روز در سال در ایستگاه سومار مشاهده گردید. آنالیز رگرسیون نشان داد که از بین پارامترهای اقلیمی بارندگی، جهت باد و سرعت آن حداکثر همبستگی (R2>0.77) را با داده های قدرت دید داشته است. بر اساس داده های قدرت دید و نقشه های شدت گرد و غبار، مشخص گردید که کارایی شاخص های گرد و غبار MODIS از رویدادی به رویداد دیگر متفاوت بوده و شاخص آکرمن بهترین کارایی و بعد از آن شاخص TDI و میلر قرار داشت.